Be adventurous! (Lapland deel 1)
Door: Larissa
21 Februari 2019 | Finland, Kittilä
Hallo allemaal!
De afgelopen week heb ik in Fins Lapland vertoefd. Toen ik besloot om naar Finland te gaan, stond dit zeker hoog op mijn lijstje om te doen. Met een groep van acht exchange students stapten we op woensdag om 03.30 in de bus. Enorm vroeg, maar dat is het helemaal waard. Tien uur later zijn we gearriveerd in ski dorp Levi. Vanaf hier is het ongeveer een halfuur lopen richting de cottage die we geboekt hadden. Het duurde wel wat langer voordat we er eindelijk waren, want met allemaal bagage loop je toch wat minder snel en het was wel even zoeken voordat we de weg gevonden hadden. Eenmaal daar zagen we een gezellige cottage met uitzicht over een meer en natuurlijk een privésauna. De eerste dag hebben we verder nog boodschappen gedaan, heel lekkere pasta met kaassaus gegeten en gewoon rustig aan gedaan.
De volgende dag zou een groot deel van de groep gaan skiën. Ik heb nog nooit geskied, maar was ook niet van plan om het hier voor de eerste keer te proberen. Als ik dat wil leren, kan ik misschien beter eerst een paar lessen nemen. Kinga en ik bleven dus achter bij de cottage. De ochtend besteden we met rustig wakker worden, na vele pogingen de sauna eindelijk aan krijgen en met elkaar over van alles en nog wat praten. En natuurlijk naar de sauna! Vaak ga je naar de sauna in twee à drie rondes. Tussendoor koel je af en drink je genoeg. Je verliest namelijk nogal wat vocht in de sauna. Na de eerste ronde besloten we buiten af te koelen. We sloegen onze handdoek om, trokken onze slippers aan en stonden buiten met ongeveer -11 graden Celsius. Perfect!
Na een paar minuten begon ik het weer een beetje koud te krijgen. Tijd om weer naar binnen te gaan. De deur was alleen automatisch op slot gegaan en de sleutel hing binnen aan de deurklink. Buitengesloten! Vol schrik keken Kinga en ik elkaar aan. Hoe gaan we nu binnen komen? Nadat we eerst bij de buren hadden aangeklopt en gekeken of er nergens een raam open stond waren we een beetje ten einde raad. De anderen zouden pas over uren thuiskomen en wij stonden met alleen een miezerig handdoekje in de vrieskou. Vaak is het heerlijk om zo in de middle of nowhere te zijn, maar nu was het helemaal niet plezierig. Uiteindelijk hadden we twee opties: 1. De ruit inslaan. 2. Eén van ons zou door de kou zo’n vijftien minuten richting ‘de bewoonde wereld’ lopen en onze verhuurders opbellen. Het werd de tweede optie. Kinga ging op weg met plastic zakken om haar voeten tegen de kou en ik bleef bij de cottage. Dit was één van de weinige momenten dat ik het echt koud heb gehad sinds ik hier in Finland ben. Na wat een eeuwigheid leek zag ik twee snowmobiles aankomen. De buren zijn thuis! Gelukkig wilde één van hen wel voor mij naar de verhuurder bellen. Ondertussen kwam er nog een auto met Kinga erin aan. Ze had ook hulp gevonden en de verhuurder zou er zijn over een kwartiertje. We mochten gelukkig bij de buren wachten. Achteraf kunnen we er harder om lachen dan op het moment zelf. We waren trouwens ontzettend blij dat we weer in de sauna konden opwarmen daarna. Toen de anderen ’s avonds terugkwamen van hun skiavonturen vonden ze dit verhaal echt iets dat in een film zou kunnen gebeuren. Vanaf dat moment was het motto ‘Be adventurous’ en heb ik elke dag in Lapland iets tofs gedaan wat ik niet van tevoren kon bedenken.
Op de derde dag waren Kinga en ik weer rustig met z’n tweeën. We zijn weer ’s ochtends naar de sauna gegaan. Dit keer gelukkig zonder onszelf buiten te sluiten. Daarna hadden we allebei helaas wat schoolwerk dat moest gebeuren. We hebben er een best productieve ochtend van gemaakt. ’s Middags hadden we de missie om de schoenen van de anderen richting de citycentre te brengen, omdat dat hun beter uitkwam. Het avontuur van de dag was dus het hele stuk daarheen te lopen met bergen schoenen in twee sleeën. Weer iets dat ik van tevoren niet kon bedenken dat ik zou doen. Finse mensen kijken niet snel ergens raar van op, maar nu kregen we toch wel een paar blikken. Daarna hebben we een heerlijke pannenkoek gegeten. ’S Avonds was er een redelijke kans om het Noorderlicht te zien. We ploeterden ons een weg door de sneeuw naar het midden van het meer voor ons huis en tuurden richting het noorden. Ondanks de wolken was het erg tof om te zien.
Er zijn heel veel foto’s gemaakt met een aantal fotocamera’s. Zodra ik deze heb, zal ik ze natuurlijk delen. De rest van de dagen zal ik in mijn volgende blog beschrijven. Deze kunnen jullie ergens de komende weekend verwachten!
Liefs,
Larissa
De afgelopen week heb ik in Fins Lapland vertoefd. Toen ik besloot om naar Finland te gaan, stond dit zeker hoog op mijn lijstje om te doen. Met een groep van acht exchange students stapten we op woensdag om 03.30 in de bus. Enorm vroeg, maar dat is het helemaal waard. Tien uur later zijn we gearriveerd in ski dorp Levi. Vanaf hier is het ongeveer een halfuur lopen richting de cottage die we geboekt hadden. Het duurde wel wat langer voordat we er eindelijk waren, want met allemaal bagage loop je toch wat minder snel en het was wel even zoeken voordat we de weg gevonden hadden. Eenmaal daar zagen we een gezellige cottage met uitzicht over een meer en natuurlijk een privésauna. De eerste dag hebben we verder nog boodschappen gedaan, heel lekkere pasta met kaassaus gegeten en gewoon rustig aan gedaan.
De volgende dag zou een groot deel van de groep gaan skiën. Ik heb nog nooit geskied, maar was ook niet van plan om het hier voor de eerste keer te proberen. Als ik dat wil leren, kan ik misschien beter eerst een paar lessen nemen. Kinga en ik bleven dus achter bij de cottage. De ochtend besteden we met rustig wakker worden, na vele pogingen de sauna eindelijk aan krijgen en met elkaar over van alles en nog wat praten. En natuurlijk naar de sauna! Vaak ga je naar de sauna in twee à drie rondes. Tussendoor koel je af en drink je genoeg. Je verliest namelijk nogal wat vocht in de sauna. Na de eerste ronde besloten we buiten af te koelen. We sloegen onze handdoek om, trokken onze slippers aan en stonden buiten met ongeveer -11 graden Celsius. Perfect!
Na een paar minuten begon ik het weer een beetje koud te krijgen. Tijd om weer naar binnen te gaan. De deur was alleen automatisch op slot gegaan en de sleutel hing binnen aan de deurklink. Buitengesloten! Vol schrik keken Kinga en ik elkaar aan. Hoe gaan we nu binnen komen? Nadat we eerst bij de buren hadden aangeklopt en gekeken of er nergens een raam open stond waren we een beetje ten einde raad. De anderen zouden pas over uren thuiskomen en wij stonden met alleen een miezerig handdoekje in de vrieskou. Vaak is het heerlijk om zo in de middle of nowhere te zijn, maar nu was het helemaal niet plezierig. Uiteindelijk hadden we twee opties: 1. De ruit inslaan. 2. Eén van ons zou door de kou zo’n vijftien minuten richting ‘de bewoonde wereld’ lopen en onze verhuurders opbellen. Het werd de tweede optie. Kinga ging op weg met plastic zakken om haar voeten tegen de kou en ik bleef bij de cottage. Dit was één van de weinige momenten dat ik het echt koud heb gehad sinds ik hier in Finland ben. Na wat een eeuwigheid leek zag ik twee snowmobiles aankomen. De buren zijn thuis! Gelukkig wilde één van hen wel voor mij naar de verhuurder bellen. Ondertussen kwam er nog een auto met Kinga erin aan. Ze had ook hulp gevonden en de verhuurder zou er zijn over een kwartiertje. We mochten gelukkig bij de buren wachten. Achteraf kunnen we er harder om lachen dan op het moment zelf. We waren trouwens ontzettend blij dat we weer in de sauna konden opwarmen daarna. Toen de anderen ’s avonds terugkwamen van hun skiavonturen vonden ze dit verhaal echt iets dat in een film zou kunnen gebeuren. Vanaf dat moment was het motto ‘Be adventurous’ en heb ik elke dag in Lapland iets tofs gedaan wat ik niet van tevoren kon bedenken.
Op de derde dag waren Kinga en ik weer rustig met z’n tweeën. We zijn weer ’s ochtends naar de sauna gegaan. Dit keer gelukkig zonder onszelf buiten te sluiten. Daarna hadden we allebei helaas wat schoolwerk dat moest gebeuren. We hebben er een best productieve ochtend van gemaakt. ’s Middags hadden we de missie om de schoenen van de anderen richting de citycentre te brengen, omdat dat hun beter uitkwam. Het avontuur van de dag was dus het hele stuk daarheen te lopen met bergen schoenen in twee sleeën. Weer iets dat ik van tevoren niet kon bedenken dat ik zou doen. Finse mensen kijken niet snel ergens raar van op, maar nu kregen we toch wel een paar blikken. Daarna hebben we een heerlijke pannenkoek gegeten. ’S Avonds was er een redelijke kans om het Noorderlicht te zien. We ploeterden ons een weg door de sneeuw naar het midden van het meer voor ons huis en tuurden richting het noorden. Ondanks de wolken was het erg tof om te zien.
Er zijn heel veel foto’s gemaakt met een aantal fotocamera’s. Zodra ik deze heb, zal ik ze natuurlijk delen. De rest van de dagen zal ik in mijn volgende blog beschrijven. Deze kunnen jullie ergens de komende weekend verwachten!
Liefs,
Larissa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
